A KIEDY LUDZIE SIĘ KOCHAJĄ

Zagonieni, zabiegani,
Tylko w siebie zapatrzeni,
Czasu już nie mamy na nic,
W codzienności zagubieni.

I mijamy się w milczeniu,
Obcy sobie i nieznani,
W każdym geście i spojrzeniu
Coraz bardziej sami!

A kiedy ludzie się kochają,
Kiedy dla innych serce mają
I kiedy innym siebie dają,
To tyle wtedy jest nadziei!
A kiedy ludzie się kochają,
I gdy dla innych serce mają,
To smutki w radość się zmieniają,
Że aż radują się anieli! 

Aż przychodzi taka chwila,
Zawsze nagle, niespodzianie
I los każe nam zatrzymać
Nasz codzienny, śmieszny taniec.

I jesteśmy wtedy sami,
Zagubieni w tłumie ludzi,
Nieobecni, niekochani,
Aż się niebo deszczem smuci.

A kiedy ludzie się kochają,
Kiedy dla innych serce mają
I kiedy innym siebie dają,
To tyle wtedy jest nadziei!
A kiedy ludzie się kochają,
I gdy dla innych serce mają,
To smutki w radość się zmieniają,
Że aż radują się anieli!