Dzwonku dzwoń, dzwonku dzwoń u pędzących sań
Dzwonku dzwoń, dzwoneczku dzwoń -
Rozwesel cały świat!
Dzwonku dzwoń, dzwonku dzwoń, raduj się i ciesz,
Dzwonku dzwoń, dzwoneczku dzwoń -
Srebrzysty sypie śnieg!

Zobacz - dzieci tłum,
Śnieżki poszły w ruch
I nie ważne już,
Że ponad światem tęgi mróz.
Bałwankowi ktoś
Z marchwi zrobił nos,
A pan malarz-szron
Znów ozdobił każdy dom.

Dzwonku dzwoń. . . etc.

Baw się w śnieżki, baw,
Chociaż zima zła
Dla każdego z nas
W zanadrzu mroźny uśmiech ma!
W uszy szczypie mróz,
Nosy zmarzły już,
Więc saneczki w ruch
I w drogę! Przez śniegowy puch!!!

Dzwonku dzwoń. . . etc.

Wokół biało jest,
Jak w cudownym śnie,
A w gałęziach drzew
Zziębnięte ptaki kryją się.
Białych płatków rój
Płynie hen, spod chmur,
A my - ile tchu -
- My na saneczkach pędźmy w dół!

Dzwonku dzwoń. . . etc.