Tak, tak, tak moi kochani - gdyby głupota bolała, to niektórzy ludzie w tym kraju wiliby się z bólu. Ale głupota nie boli, głupota się szerzy. Im więcej taki jeden z drugim popełni idioty-zmów, tym bardziej jest zadowolony i w dodatku innym wmawia, jak to jest znakomicie Nie wie-rzycie? Zobaczcie więc, ilu zadowolonych mamy. Wystarczy włączyć telewizornię. Ale nie tylko. Głupota włazi w drogę na każdym kroku. Ot, na przykład z mojej klatki spółdzielczej na Ratajach strach wieczorem wyjść I to nie na ulicę, co byłoby zrozumiałe, ale na schody, na których się żad-na żarówka nie świeci. I to nie dlatego, że żarówki skradli, ale że się one były i przepaliły. Jakieś dwa lata temu. A dozorca nowych nie wkręca, bo administracja nie daje, bo administracja nie ma, bo w sklepach nie ma. A w sklepach nie ma, bo ludzie wykupują. Tylko, że ludzie nie mogą kupić jakoś tych żarówek, bo sklepy nie dostają, bo fabryka nie produkuje, bo mamy kryzys. Zaraz, powiecie, przecież fabryka przekracza plany, produkcja się zwiększa, wychodzimy powoli z doł-ka? No, no, kto tu jest głupi? Nie wiecie? A pamiętacie - „Polam i wszystko jasne!” No jasne! Ale to jest tylko jedna, malutka głupotka. Aż mnie korci, żeby opowiedzieć wam o tych większych. No zaraz, tylko od czego zacząć? Bo właściwie jest tak, że osiołkowi w żłoby dano, w jeden owies, w drugi siano. Co się obejrzę w jedną stronę, z drugiej jeszcze większa głupota mnie nęci. Więc chyba na razie dam sobie spokój, żeby nie było właśnie tak, że oślina pośród jadła z głodu padła. Bo gdy głupoty w nadmiarze, na mądrość nie ma popytu. I właśnie mądrość jest jedynym chyba towarem, który powinien być bez kartek, choć to towar zaiste bezcenny. Tyle, że nie u nas.