Tak, tak moi kochani - niektórzy powiadają - „A ja na to jak na lato”. I, mówiąc szczerze, nie wiedza co czynią! No bo niby na co, jak na lato? I kto za tym stoi? I kto za to? Pytania, pyta-nia i jeszcze raz pytania. To nam już tylko zostało I nie próbujmy się pocieszać, że na każde pyta-nie musi być prędzej czy później odpowiedź. Zobaczcie, od ilu lat niektórzy na nią czekają. Tak, tak -  czekaj tatka latka. Więc czekali - dziadek, tata, syn. Taka sztafeta pokoleń, tylko mety nie widać. Na szczęście nie ma obawy, że ktoś pałeczkę zgubi ...Tak. Ładnie powiedziane, co? I co pan na to? A, pan na to, jak na lato! To proszę bardzo. Zwłaszcza, że lato już tuż - tuż. Pora ka-nikuły, urlopów, wczasów, więc naród się wybyczy za wszystkie czasy. Chociaż, chociaż ...Nie wszystkich będzie stać. Ale powiadają uczeni, że jak się nie chciało robić, to teraz nie stać. Pan się obruszył? Że co, że harował pan jak wół i nie ma pan za co? Może i pan nie ma, ale to tylko pańska wina! Widocznie dał się pan zaprząść do niewłaściwego woza. Dobra, dobra, niech się pan nie tłumaczy! Teraz za późno! Trzeba było ... E, jak pan nie kapuje, o co chodzi, to niech pan siedzi teraz na pocerowanym tyłku na skwerku przed blokiem Po takim urlopie zmądrzeje pan na pewno. W końcu za rok znowu będzie lato, a pan przez ten rok - ho, ho! No, nareszcie pan zro-zumiał! A więc - co pan na to? Już wiem - a pan na to jak na lato ... W takim razie - wesołych wakacji do końca życia!