Tak, tak moi kochani, kiedyś powiadali, że jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz. I kiedyś to miało zupełnie inne znaczenie. Ale kiedyś, to było dawno i nieprawda i wszystko miało inne znacznie. Wróćmy jednak do dnia dzisiejszego. Otóż jak sobie pościelesz ...Powoli!!! Najpierw powiedz mi łaskawco, co sobie pościelesz ? Łóżko! Phi, dawno łóżka wyszły z mody i dotychczas nie powróciły, a poza tym w metrażu się nie mieszczą. Kanapa? Kanapa, jest to mebel który się ma, jeśli co ostało z dawnych czasów. A ponieważ niewiele zostało, została nam tylko wersalka. Jak to się ładnie nazywa, nie? Tylko jak człowiek zobaczy, ile to - to kosztuje, to niezupełnie Wersal mu na usta się ciśnie. Załóżmy jednak, że jakowyś barłóg los nam jednak zesłał. Spróbuj-my więc go posłać. Nie „po co”, tylko „jak”. Bo: jak sobie pościelesz ... No właśnie, jak, skoro pościele przepadły jak banany? Tylko że banany rosną w dżungli a len u nas. Tak mnie przynajm-niej uczono, ale uczono mnie również innych bzdur, więc może to nieprawda, bo pościeli nie ma. No, chyba, że ktoś masowo wykupi różne gazetowe buble z kiosku i odniesie je na makulaturę, albo zrobi jeszcze większe głupstwo i się ożeni ... „Za bony makulaturowe i kredyty MM”! A co mają powiedzieć inni? Dojdzie do tego, że trumny będą na em - emki ... Tak więc, drodzy moi, jednak się nie wyśpimy, bo nie ma ani na czym, ani pod czym. A jak człowiek niewyspany, to zły. A jak zły, to się nie ma co dziwić, że ludzie tacy są, jacy są. Dobranoc! Idę spać w rury i przykry-ję się gazetą...