Tak, tak moi kochani - jeszcze się taki nie narodził, żeby każdemu dogodził. Godzi się jeszcze powiedzieć, że są na świecie tacy, którzy potrafią się postarać, żeby wilk był syty i koza cała. A u nas nie - jeden na drugiego wilkiem patrzy, a na pochyłe drzewo kozy skaczą. A potem, kiedy koza dostaje za swoje, czyli idzie do kozy, to  powiadają, że gdyby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała. Choć są i takie kozy, których nic nie złamie. W przeciwieństwie do tych, o któ-rych mówią, że przyszła koza do woza. Ale zejdźmy na chwile z tego woza na ziemię i zasta-nówmy się, czy można każdemu dogodzić. Nasamprzód zauważmy, że słowo „godzić” ma wiele znaczeń. Otóż godzić można na przykład zwaśnionych, choć pod hasłem, że gdzie dwóch się bije, tam trzeci robi co chce. Godzić też można w coś, na przykład w dobre imię, pryncypia, czy racje stanu. Tu jednak trzeba się zastanowić, kto ma tę rację. Zazwyczaj silniejszy, gdyż słabego o zda-nie nikt nie pyta, chyba po to, żeby i tak zrobić po swojemu. Ale to się nazywa konsultacją. Moż-na też kogoś ugodzić, na przykład w łeb, przy czym twardoczubki i tak sobie z tego kpią. Ugo-dzić się można również z przeciwnikiem pod warunkiem, że przeciwnik jest tego godny, bądź tak mocny, że innego wyjścia nie ma. No. Zatem czy znacie takiego, który potrafi każdemu dogo-dzić? Ja też nie, ale znam takiego, który zamiast dogodzić, tak wszystkich jak dotąd zdążył ugo-dzić, że uciąwszy uszy nie znajdzie się żaden, kto się z nim potrafi zgodzić. Ale cóż, już starożytni mawiali - „DZIEL  I  RZĄDŹ”!