Tak, tak moi kochani - mądry głupiemu zawsze ustępuje. Tylko bądź tu mądry i powiedz, który jest ten głupi? Bo w dzisiejszych czasach przebierańców jak mrówków! I stroi się nie jedna bzdura w przemądrzałe piórka i gdacze a gulgocze, a jak wlezie już na grzędę to dawaj! I wyżej siędę! I siedzi jak paw napuszona, a złośliwie pogląda, co też są te szare komóry, które szarej masie innego koloru dodają. Tak, to by było jedno. Idźmy dalej. Powiadają też ludzie, że głupota z chamstwem w jednej chodzi parze. I zobaczcie tylko - wszędzie para za para a na końcu dwóch! Niezły tłumek, co? A jak już razem przy stole siądą, a poleją po maluchu, a podeżrą, to patrzcie jeno! Śpiewy, tańce i hulanki, ledwie karczmy nie rozwalą. Że niby co, że sąsiedzi, że środek nocy, że dzieci śpią? A dobrze im tak, niech wiedzą, że Polak się weseli, a bo niby co innego mu zostało? I jeszcze raz po maluchu! A potem już tylko w mordę i nożem! Oto nasza polska specialite - psiakrew - de la maison! Mocno, głośno i po trupach. Hulaj dusza, piekła nie ma! A nieprawda, a jest. I to nie gdzieś - tam, a tu, między Bugiem a Odrą - Nysą! I to by było drugie. A że do trzech razy sztuka, tedy powiedzmy i to, że lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć. Tyle, że co jak co, ale gubić potrafimy i to zwłaszcza siebie samych, tylko znaleźć nie potrafimy, szczególnie wyjścia z tego zaklętego kręgu głupoty. A jeśli już nam kto wytknie te nasze narodowe przywary, patrzymy na niego z politowaniem i machamy ręką. No bo przecież mądry głupiemu zawsze ustępuje. Zwłaszcza po szkodzie.