ZAGUBIENI,ZASMUCENI
We dwoje a coraz mniej siebie znamy, Każdego dnia Nasz wczorajszy świat W bezdenny żal zaklinamy.
Wciąż dalej - w chaosie spraw sens gubimy, Niepewni już Przemierzonych dróg, Wchodzimy w czas wielkiej zimy ...
Lecz jeszcze przy sobie - -W dłoni druga dłoń, Choć już w każdym słowie Dźwięczy obcy ton ...
Zagubieni - - Noc na dwoje rozdziela nam sny. Zasmuceni - - W niespełnieniu uczymy się żyć Jak gdyby nigdy nic, Chociaż w oczach znowu łzy, Wciąż czekamy, by do drzwi Zastukał lepszy świt, I znów dodał nam sił.
Na oślep szukamy słów, w wielkiej ciszy, Wierzymy wciąż, Że pozwoli los Serc naszych bicie usłyszeć.
W milczeniu mijamy się zagonieni I tylko czas Coraz dzieli nas, Czas, który w smutek się zmienił.
Lecz jeszcze przy sobie - - W dłoni druga dłoń, Choć już w każdym słowie Dźwięczy obcy ton ...
|