Bezbronne niebo coraz chmurzy się,
Cisza w nim dojrzewa gorzka jak łza.
Wiecznie złe prognozy wróżą znów deszcz -
- szary dzień powszedni stuka do drzwi.

Zbudź się i ty, wreszczie zbudź
I z nadzieją spróbuj przeżyć ten dzień,
Chociaż raz bądź sobą - w oczy mu spójrz,
Odważnie w oczy mu spójrz
I na lepsze go zmień.

Bo to jest nasz świat,
Bo to jest nasz dom,
Miejsce w nim dla nas dość -
- Dla wszystkich!
Bo to jest nasz świat,
Bo to jest nasz dom -
- Oszczędź mu łez i trosk,
Przed złem go chroń..

Za wiele było niepotrzebnych burz,
Jak cierń ich ślad uparcie w nas tkwi.
Pora by przeszłości spłacić ten dług,
Żeby serce z wiarą mogło znów bić.

To nic, że słów nieraz brak,
Że sprzed oczu znika zbawczy nasz brzeg,
Miłość przecież znaczy więcej niż strach,
O wiele więcej niż strach
I jest tak wiele jak śpiew.

Bo to jest nasz świat... etc.