To był piękny dzień,
W samym środku lata przyśnił mi się ten sen:
Biegłeś, nie wiem gdzie,
Kiedy nagle z dala ktoś zawołał cię.

Mówiłam potem  - omyliłam się,
Pardon, monsieur,
Wybaczy mi to pan?
I tak poznałam cię -
- Ten dziwny traf
Od tego dnia
Życie zmienił nam.

Voulez vous? -
- Zapytałeś mnie czy naprawdę chcę
Marzeniami tylko żyć...
Voulez vous?
Będzie, co ma być i nie zmienię nic,
To jest życie - cest la vie!
Voulez vous?...

Odtąd dzień po dniu
Mijał nam we dwoje, lecz niebawem już
Obcych ludzi tłum
Porwał mnie za sobą, choć wołałeś - wróć!

Słyszałeś z dala tylko cichy szept:
Pardon, monsieur,
Wybaczy mi to pan?
Zapomnieć musisz mnie...
Tak skończył się
Ten letni sen
I znów jesteś sam.

Voulez vous... etc.