Między niebem gdzieś a morzem
Horyzontu czarna nić -
- Za nią nie ma nic,
Za nią tylko sny,
Za nią tylko smutku łzy.

Nasza łódka tak jak orzech,
Płynie sama pośród fal -
- Gdzieś za siódmą dal,
Gdzie zamieszkał żal,
Gdzie nadziei pusty dzban.

Między niebem zawieszony
Wymyślony czeka ląd,
Tam Muminków dom,
Gdzie nie sięga wzrok,
Za fantazji mgłą,
Tam, gdzie marzeń cichy port.  

Nasza łódka na ramionach
Wiatru płynie gdzieś, tam, hen,
Gdzie na serca dnie
W kolorowej mgle
Wytęskniony czeka sen. 

Jak latarnie płoną oczy,
Serce się do przygód rwie,
A po falach łódź się toczy,
Krucha łódka naszych serc. . .

Między niebem zawieszony
Wymyślony czeka ląd,
Tam Muminków dom,
Gdzie nie sięga wzrok,
Za fantazji mgłą,
Tam, gdzie marzeń cichy port.