Tak, tak, tak moi kochani - powiadają ludzie : „Kuj żelazo póki gorące”. Z drugiej jednak strony podobno lepiej na zimne dmuchać, żeby się nie sparzyć. Tyle tylko, że kto raz się sparzył, już się nie da nabrać. My jednak, wbrew przysłowiu, dajemy się nabierać ile wlezie. Czyżbyśmy byli tacy naiwni lub łatwowierni? A gdzieby tam! My - Polacy, my naród cwaniaków i spryciarzy? A jednak ... Wróćmy więc do naszego kucia, przy czym nie żelazo mam na myśli. Otóż przyszło mi to przysłowie do głowy dlatego, że w moim spółdzielczym - pożal się Boże - domu, specjalna ekipa dzięciołów rozkuwa wszystko dokoła. Od razu uprzedzę, że nie skarbu szukają, chociaż gdyby się zastanowić ...Tak. Oni kują ściany, żeby wymienić zżarte do imentu rury wodociągowe. A moja chałupa ledwo co piętnaście lat stoi! Jeżeli więc wszystko w tym naszym - szerzej pojętym - wspólnym narodowym domu jest takie, jak owe rury spółdzielcze, to ja przepraszam, dziękuję, wyprowadzam się. Ba, żeby było dokąd! Tak. Zapytacie też zapewne, dlaczego oni te rury właśnie zimą, kiedy przecież latem .. Już wam mówię - oni latem będą też wymieniać, tylko że inne rury. W taki razie zapytacie pewnie, dlaczego te rury takie marne? I też wam odpowiem - OSZCZĘDNOŚĆ! Budujemy tanio! Coraz taniej! I wychodzi coraz drożej. I coraz gorzej. A podobno biednego nie stać na kupowanie rzeczy tanich. Podobno. Dlatego właśnie jedni w tym kraju produkują, drudzy to co wyprodukowano naprawiają i tak w kółko. Nie pytajcie mnie tylko, kto za to płaci. Sprawa jest prosta - my sami. Za swoją głupotę, za brak pomyślunku i za tysiące jeszcze innych rzeczy, które z naszego wspaniałego bogatego kraju... Ech, łza się w oku. Tym bardziej, że przecież to właśnie w tym kraju wymyślono tyle mądrych i trafnych przysłów, jak choćby to, że trzeba kuć żelazo póki gorące. Żelazo, a nie ściany - zakute łby!